Pedagogika cyrku brzmi dla wielu osób egzotycznie – kojarzy się raczej z areną, klaunem czy akrobatami, niż z zajęciami wychowawczo-edukacyjnymi. Tymczasem od kilkudziesięciu lat ta metoda zdobywa coraz większe uznanie w pracy z dziećmi i młodzieżą, a także w edukacji inkluzyjnej czy animacji społecznej. W odróżnieniu od tradycyjnej sztuki cyrkowej, pedagogika cyrku nie koncentruje się na widowisku i perfekcji technicznej, lecz na procesie uczenia się, rozwoju osobistym i społecznym uczestników
